Η αυχενική οστεοχονδρία ή η σπονδυλώση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της αλλαγής του σχήματος και της δομής των σπονδύλων. Παρά το γεγονός ότι το τμήμα του τραχήλου της μήτρας είναι σύντομο σε σχέση με το συνολικό μήκος της σπονδυλικής στήλης, είναι ίσως το πιο σημαντικό μέρος της σπονδυλικής στήλης. Κάθε ζευγάρι γειτονικών σπονδύλων σχηματίζει τις μεσοσπονδύλιες τρύπες μέσω των οποίων οι ρίζες των νεύρων πηγαίνουν και πηγαίνουν σε κάθε μυ. Μέσα από άλλες τρύπες - στις πλευρικές διεργασίες αυτών των σπονδύλων - τα ζωτικά σκάφη εξασφαλίζουν την παροχή αίματος στον εγκέφαλο.
Οι αιτίες της οστεοχονδρισμού της αυχενικής σπονδυλικής στήλης
Οι αιτίες της οστεοχονδρισμού είναι:
- τραυματισμούς,
- "Καθιστική εργασία" στην οθόνη που βρίσκεται κάτω από το επίπεδο Glaz,
- Φυσική εργασία που σχετίζεται με τη μεταφορά βαρών,
- Μακροπρόθεσμη παραμονή οδηγώντας ένα αυτοκίνητο,
- Εργασία "στο τηλέφωνο" χωρίς τη χρήση αποστάσεων (σε αυτή την περίπτωση, ο χειριστής πιέζει το τηλέφωνο στο αυτί του ώμου)
- Συνταγματικά χαρακτηριστικά (Crooked, συγγενείς αλλαγές στους αυχενικούς σπονδύλους, σύντομο λαιμό)
Σχηματισμός παθολογικών σπονδυλικών αλλαγών
Με την οστεοχονδρία, το μικρό δείγμα, που μπορεί να τραυματίσει τις δομές που βρίσκονται κοντά, μπορεί να αρχίσει να τραυματίζουν τους σπονδύλους στις άκρες των σπονδύλων. Τις περισσότερες φορές, αυτό συμβαίνει σε απόκριση σε ένα υπερβολικό φορτίο στο τραχηλικό διαμέρισμα και όχι μόνο είναι το αποτέλεσμα της «γήρανσης» των μεσοσπονδύλων αρθρώσεων (υπενθυμίζουμε ότι χρησιμοποιήθηκε για να θεωρηθεί εκφυλιστική οστεοχονδρία, στη συνέχεια μια φυσική ασθένεια που σχετίζεται με την ηλικία, όπως η οστεοαρθία). Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι πλάκες κλεισίματος των σπονδύλων και η μείωση του ύψους των μεσοσπονδύλων δίσκων εμφανίζονται. Αυτοί οι δίσκοι διαδραματίζουν κανονικά το ρόλο του απορρόφησης σοκ μεταξύ των σπονδύλων και, μεταξύ άλλων, εμποδίζουν την απόφαση των ριζών της σπονδυλικής στήλης. Με την προοδευτική οστεοχονδρία, εμφανίζεται μια προεξέχουσα (κήλη) του πυρήνα του σακάκι του μεσοσπονδύλου δίσκου, στον οποίο κατά τη διάρκεια της νόσου υπάρχει όλο και μεγαλύτερη πίεση, ενώ αποδυναμώνουν τους "περιορισμούς" των συνδέσμων από όλες τις πλευρές. Αυτή η κήλη είναι επίσης ικανή να συμπιέσει τις σπονδυλικές δομές και να προκαλέσει νευρολογικές εκδηλώσεις της νόσου.
Ποια είναι τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχονδρισμού;
Οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης με σύνδρομο πόνου
Οποιοσδήποτε πόνος στο λαιμό αναγκάζεται να υποψιάζεται την παθολογία της σπονδυλικής στήλης. Όσον αφορά την ανάπτυξη, η ένταση του συνδρόμου του πόνου χωρίζεται σε 4 στάδια, ο πρώτος ασθενής αισθάνεται μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, αίσθηση «σφίξιμο» στην περιοχή μιας συγκεκριμένης μυϊκής ομάδας, στο τέταρτο στάδιο - ο πιο σοβαρός - ο πόνος είναι τόσο έντονος που οδηγούν στην ακινησία του ασθενούς και στην απώλεια της απόδοσης.
Εκτός από το σύνδρομο του πόνου στην αυχενική και ινιακή περιοχή, ο ασθενής σημειώνει "αντανακλώντας" (ακτινοβολώντας) πόνους στο άνω άπειρο, τις πλευρικές περιοχές του θώρακα.
Οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης με ριζοσπαστικό σύνδρομο
Μιλούν για τη συμμετοχή στη διαδικασία των νευρικών ριζών όταν, όταν οι εργαζόμενοι, μούδιασμα και μυρμήγκιασμα ισχύουν για το κάτω γνάθο, την άνω πλάτη, το αντιβράχιο και τα δάχτυλα. Ταυτόχρονα, ο ασθενής εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι «φαινόταν να φύγει» το χέρι του, κοιμόταν ενοχλητικά. Η πρωινή δυσκαμψία στις αρθρώσεις των δακτύλων, που διαρκεί όχι περισσότερο από 10-15 λεπτά, σημειώνεται. Με την ανάπτυξη ριζοσπαστικών συνδρόμων, κατά τη διάρκεια της εξέτασης, μπορεί να σημειωθεί μείωση της μυϊκής δύναμης των άνω άκρων.
Οστεχονδρισμός της αυχενικής σπονδυλικής στήλης με το "σύνδρομο και αρτηρία"
Σχετικά με τη συμμετοχή στη διαδικασία των αιμοφόρων αγγείων (επικονίαση από την προεξοχή ή την οστεοφάτη του Nichezhev), λένε όταν ο ασθενής διαμαρτύρεται για συχνές επιθέσεις ενός πονοκέφαλου, ειδικά μετά από μια μακρά διαμονή σε μια ορισμένη στάση, όταν ρίχτηκε από το κεφάλι του (για παράδειγμα, όταν κολυμπά με ένα ορείχαλκο) Αυτή η κλινική κατάσταση ανιχνεύεται καλά χρησιμοποιώντας υπερηχογράφημα (με το "καθεστώς χαρτογράφησης Doppler"). Με υπερηχογράφημα, η διεξαγωγή των σπονδυλικών αρτηριών, καθορίζεται η στένωση του αυλού τους. Σε αυτή την περίπτωση, μπορούμε να μιλήσουμε για χειρουργική επέμβαση, καθώς μια έντονη αλλαγή στη ροή του αίματος στις σπονδυλικές αρτηρίες αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη του εγκεφαλικού επεισοδίου.
Οστεχονδρισμός της αυχενικής σπονδυλικής στήλης με "καρδιακό (καρδιά) σύνδρομο"
Αυτό το σύνδρομο αναγκάζει τον ασθενή να έρθει σε επαφή με τον καρδιολόγο κυρίως, καθώς οι κύριες καταγγελίες σχετίζονται με τον πόνο στο αριστερό μισό του στήθους, την υποκοπική περιοχή, η οποία αποδυναμώνουν ή εντείνουν όταν εκτελείται η σωματική δραστηριότητα ή η θέση του σώματος. Μετά τον αποκλεισμό του εμφράγματος του μυοκαρδίου και άλλων καρδιακών ασθενειών, ο ασθενής εμπίπτει στην παρατήρηση και θεραπεία ενός νευρολόγου και ορθοπεδικού.
Διάγνωση
Για να διευκρινιστεί η διάγνωση, χρησιμοποιούνται τέσσερις μέθοδοι: ακτινογραφία, υπερηχογράφημα, υπολογιστική τομογραφία και απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού.
Η πιο προσιτή μέθοδος εξακολουθεί να είναι η ακτινογραφία των γραμμών, η πιο ενημερωτική είναι η ακτινογραφία στην πλευρική προβολή ("πλευρική όψη"). Αυτή η μέθοδος επιτρέπει στην πρώτη προσέγγιση για να καθοριστεί η παρουσία τραυματισμού, ακαθάριστες διαρθρωτικές αλλαγές στους σπονδύλους.
Η εξέταση υπερήχων (υπερηχογράφημα) πραγματοποιείται για να διευκρινιστεί η συντήρηση των σπονδυλικών αρτηριών. Με τη βοήθεια αυτής της μεθόδου, ανακαλύπτουν εάν η ροή του αίματος διαταράσσεται και αν ναι, σε ποιο βαθμό και τι είδους εμπόδια προέκυψαν και πού εντοπίζονται.
Υπολογιστική τομογραφία (CT). Σας επιτρέπει να αξιολογήσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια την κατάσταση των δομών των οστών, ο βαθμός πυκνότητας των οστών, σας επιτρέπει να βλέπετε μικρότερα οστεοφυτικά (Outgrowths των οστών) από ό, τι είναι δυνατό με ακτινογραφία.
Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI). Αυτός ο σεβασμός είναι απαραίτητος σε περίπτωση υποψίας για την παρουσία κήλων προεξοχών, ακριβή εντοπισμό βλάβης στον νωτιαίο μυελό και το βαθμό αυτής της βλάβης. Αυτή η μελέτη είναι απαραίτητη εάν τίθεται το ερώτημα για χειρουργική (χειρουργική) θεραπεία των ασθενειών της αυχενικής σπονδυλικής στήλης.
Θεραπεία της οστεοχονδρισμού
Φαρμακευτική αγωγή
Το τυποποιημένο σύνολο προϊόντων για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρισμού αντικατοπτρίζει το σκοπό της θεραπείας: ανακουφίστε το σύνδρομο του πόνου, αφαιρώντας τον οδυνηρό μυϊκό σπασμό και τη φλεγμονή των ριζών των νεύρων, αυξάνοντας την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, πρώτα απ 'όλα, χρησιμοποιούνται η χρήση παυσίπονων (ιβουπροφαίνη), NSAIDS -μη -στερεοειδικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα (Movalis), μυϊκά χαλαρωτικά (midocalm). Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η αυτο -μεσολάβηση από αυτές τις ομάδες μπορεί να είναι επικίνδυνη, καθώς υπάρχει πιθανότητα εσφαλμένης ερμηνείας των συμπτωμάτων, καθώς και υποτιμήσεως των παρενεργειών αυτών των φαρμάκων. Τα τοπικά (Βασιλεία) φάρμακα μεταξύ των ΜΣΑΦ με τη μορφή πηκτωμάτων χρησιμοποιούνται ευρέως και όταν είναι οδυνηρός πόνος, τα ίδια φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ήδη με τη μορφή αλοιφής.
Για τη θεραπεία της οστεοχονδρισμού σε ένα βαθύτερο, "βασικό" επίπεδο, χρησιμοποιούνται παρασκευάσματα από μια ομάδα χονδροπροστατευμάτων που περιέχουν θειική γλυκοζαμίνη και θειική χονδροϊτίνη. Αυτές οι ουσίες αποκαθιστούν τις δομές του χόνδρου των σπονδύλων, αποτρέπουν την περαιτέρω ζημιά τους. Τα μαθήματα θεραπείας είναι μακρά, το αποτέλεσμα παραμένει για πολλούς μήνες.
Η οστεοχονδρία του τραχήλου της μήτρας έχει σημαντικές διαφορές από την παθολογία της άλλης σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος στο λαιμό σε αυτή την περίπτωση μπορεί να μην προκληθεί από σήματα από τα βάσανα της σπονδυλικής στήλης, αλλά από τον οδυνηρό χρόνιο μυ. Πρόκειται για μια εντελώς "καλοήθη" κατάσταση, η οποία αντιμετωπίζεται καλά με το ίδιο σύνολο φαρμάκων: μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (Arrtal, Voltaren) με μυϊκά χαλαρωτικά χρησιμοποιώντας ενδομυϊκά "αποκλεισμούς" χρησιμοποιώντας στεροειδή (Diplorspan). Συνήθως, ο γιατρός αποκαλύπτει έναν έντονο πόνο όταν εξετάζει τα SO -που ονομάζονται σημεία "σκανδάλη" κατά μήκος ολόκληρης της αυχενικής σπονδυλικής στήλης, καθώς και στους μύες της επάνω ζώνης του ώμου. Πιο συχνά μια τέτοια παθολογία εμφανίζεται στις γυναίκες, κυρίως ηλικίας κάτω των 40 ετών. Παρά το έντονο σύνδρομο πόνου, οι δομές αγγειακής περιόδου παραμένουν άθικτες, η ροή του αίματος της περιοχής της κεφαλής δεν υποφέρει.
Χειρωνακτική θεραπεία
Αυτή η μέθοδος μη ηλεκτρικής θεραπείας μπορεί να είναι αποτελεσματική για την PrVication (συχνά ως αποτέλεσμα ενός μικρού τραυματισμού, υπογείωση) του πόνου στο λαιμό που δεν συνοδεύεται από ζάλη, άλλες αλλαγές από το νευρικό σύστημα και το κυκλοφορικό σύστημα. Επιτρέπεται η προσφυγή στη χειρωνακτική θεραπεία μόνο μετά από μια διεξοδική εξέταση, επιπλέον, ο γιατρός που εκτελεί αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να έχει επαρκή εμπειρία στον τομέα της τραυματικής και της ορθοπεδικής. Με τις "παλιές" μορφές της νόσου, η χρήση της χειρωνακτικής θεραπείας είναι επικίνδυνη! Δύο μέθοδοι αυτού του τύπου παρέμβασης είναι γνωστές:
- χειραγώγηση (αιχμηρές σύντομες επιρροές σημαντικής δύναμης που αποσκοπεί στην εξάλειψη της υπογλυκαιμίας, των γνωστών "κλικ των οστών").
- Η κινητοποίηση (η μέθοδος βασίζεται στην ομαλή επέκταση του λαιμού και στη χαλάρωση του κορσέ του μυός του λαιμού).
Χρησιμοποιείται επίσης η συνδυασμένη μέθοδος που βασίζεται στην συσσώρευση νερού δύο κύριων. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι εκτός από αυτές τις αντενδείξεις απαγορεύεται η χειρωνακτική θεραπεία για οποιαδήποτε ασθένεια, συνοδευόμενη από αύξηση της αρτηριακής πίεσης, για οποιαδήποτε παθολογία του θυρεοειδούς αδένα και ENT ή ENT-Organ.
Θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρισμού στο σπίτι
Ιατρική γυμναστική για την οστεοχονδρία του τραχήλου
Ο πρώτος και ο κύριος κανόνας για τους αρχάριους να συμμετέχουν σε ασκήσεις φυσιοθεραπείας δεν είναι να εκτελούν ασκήσεις, ξεπερνώντας τις οδυνηρές αισθήσεις. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεκινήσετε στην "οξεία" περίοδο όταν ο πόνος μόλις εμφανίστηκε. Μια άλλη σημαντική σύσταση είναι να αποφευχθούν ξαφνικές κινήσεις και κυκλικές κινήσεις στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας.
Κάθε μάθημα πρέπει να ξεκινήσει με μια σύντομη αυτο -μαστίγια των μυών του λαιμού. Το παρακάτω είναι ένα "ζεστό" ζεστό -up:
- Τα χέρια μειώνονται, κατά μήκος του σώματος, οι ώμοι είναι ομοιόμορφοι, η πλάτη είναι ευθεία (μπορείτε να ελέγξετε τη στάση με ελαφρώς πιεσμένο με τακούνια, ωμοπλάτες και γλουτούς στον τοίχο). Περπατάμε στη θέση του 1 λεπτού σε ολόκληρο το πόδι, 1 λεπτό - στις κάλτσες, 1 λεπτό - στα τακούνια.
- Η θέση εκκίνησης είναι η ίδια. Σπάζουμε τις βούρτσες σε γροθιές, μειώνοντας τους ώμους, τα χέρια μας είναι ισιωμένα. Οι κινήσεις είναι αργές, κάνουμε 20 επαναλήψεις, η τελευταία άνοδος είναι περισσότερο από 5 δευτερόλεπτα. Βεβαιώνουμε ότι οι μύες του λαιμού δεν είναι "σύσφιτοι".
- Η θέση εκκίνησης είναι η ίδια. Γυρίζουμε τα κεφάλια μας με τη σειρά τους προς τα δεξιά, στη συνέχεια στην αριστερή πλευρά. Οι κινήσεις είναι ομαλές, μία κλίση σε 8 λογαριασμούς, στο ακραίο σημείο της κλίσης - κρατήστε για 8 δευτερόλεπτα.
- Η θέση εκκίνησης είναι η ίδια ή κάθεται σε μια σκληρή καρέκλα. Ομαλές κλίσεις του κεφαλιού προς τα εμπρός, στο ακραίο σημείο - κρατήστε για 8 δευτερόλεπτα
- Η θέση εκκίνησης είναι η ίδια ή κάθεται σε μια σκληρή καρέκλα. Σιγά -σιγά κλίσε το κεφάλι προς τα εμπρός, μέχρι το πηγούνι στο στήθος, στη συνέχεια σιγά -σιγά γυρίστε το κεφάλι προς τα δεξιά (σε 4 λογαριασμούς) και προς τα αριστερά (σε 4 λογαριασμούς). Μην επιτρέπετε την καταπόνηση των μυών.
- Η θέση εκκίνησης είναι η ίδια ή κάθεται σε μια σκληρή καρέκλα. Αυξάνουμε τους ώμους σας σε 4 λογαριασμούς, τότε τους μειώνουμε επίσης σε 4 μετρήσεις. 10 επαναλήψεις.
- Η θέση εκκίνησης είναι η ίδια ή κάθεται σε μια σκληρή καρέκλα. Αυξάνουμε τους ώμους μας, αλλά τώρα εκτελούμε κυκλικές κινήσεις μπροστά πίσω, 8 λογαριασμούς. 10 επαναλήψεις.
- Ευθυγραμμίζουμε την πλάτη, ελέγξτε τη στάση (βλ. Άσκηση 1). Σε 4 λογαριασμούς, μειώνουμε τις ωμοπλάτες πίσω από την πλάτη σας, προσπαθώντας να τις συνδέσουμε, στο τελικό σημείο που παραμένουμε για 8 δευτερόλεπτα, τότε επιστρέφουμε στην αρχική θέση.
Μαξιλάρια
Όπως ήδη αναφέρθηκε, η υπερτονικότητα των μυών του λαιμού είναι η πρώτη και συχνά η αιτία της ανάπτυξης και της εξέλιξης της αυχενικής οστεοχονδρισμού. Πέτρα επιλογή μαξιλαριών και στρώσεων, εξασφαλίζοντας μια χαλαρή και άνετη θέση κατά τη διάρκεια του ύπνου όχι λιγότερο από τη γυμναστική, τη φυσιογραφία και τα ναρκωτικά είναι σημαντικά.
Όταν επιλέγετε ένα στρώμα, δώστε προσοχή στη σύνθεση του πλήρωσης (πλησιάζοντας, τουλάχιστον το μισό από το τσιπ καρύδας, δηλαδή, επαρκώς αρκετό βαθμό δυσκαμψίας). Τα μαλακά στρώματα ελατηρίου δεν παρέχουν επαρκή ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης. Ο πιο βέλτιστος ύπνος για ύπνο είναι στο πλάι, τραβήξτε ένα ή και τα δύο γόνατα στο στομάχι. Το μαξιλάρι πρέπει να βρίσκεται με τέτοιο τρόπο ώστε να γεμίζει ολόκληρο το χώρο μεταξύ του ώμου, του αυτιού και των ματττών, το βρεγματικό τμήμα (στέμμα) του κεφαλιού βρίσκεται στην ίδια οριζόντια γραμμή με τη σπονδυλική στήλη. Για να αποφύγετε πολύ ψηλά και πολύ χαμηλά, καθώς και μαλακά μαξιλάρια. Η ιδανική επιλογή είναι ένας αφρός πολυουρεθάνης ενός εργονομικού σχήματος, δηλαδή στην περίπτωση αυτή, με μια μικρή συμπίεση από τη μία πλευρά.
Γενικές συστάσεις
Δώστε προσοχή στη στάση του σώματος. Κατά τη διάρκεια του περπατήματος ή σε μια στάση, η θέση είναι μια θέση όταν το στήθος προεξέχει προς τα εμπρός και το στομάχι τραβιέται.
Αποφύγετε τη μακροπρόθεσμη παραμονή σε καθιστή θέση. Ένας απλός κανόνας πρόληψης της αυχενικής οστεοχονδρισμού είναι γνωστός: Μετά από κάθε 60 λεπτά εργασίας, απαιτείται περίοδος πεζοπορίας 10-15 λεπτών.
Μια καρέκλα για εργασία θα πρέπει να έχει υψηλό προσκέφαλο ή πλάτη.
Σε καθιστή θέση, τα πόδια πρέπει να στηρίζονται στο πάτωμα και ο λαιμός δεν πρέπει να είναι τεταμένος. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήστε ειδικές ορθοπεδικές συσκευές: κύλινδροι κάτω από το λαιμό κατά την οδήγηση σε ένα αυτοκίνητο, ένα μαξιλάρι κάτω από την πλάτη.
Αποφύγετε την άρση βαρών. Εάν ήταν απαραίτητο, γονατίστε, πιέστε το βαρύ αντικείμενο στο σώμα και στη συνέχεια στάθηκε ομαλά χρησιμοποιώντας τη δύναμη των μυών των ποδιών, αλλά όχι την "ώθηση" της πλάτης.
Μην ακουμπάτε με ίσια πόδια. Χρησιμοποιήστε τα περίπτερα, τις επιφάνειες εργασίας για να φέρετε το αντικείμενο πιο κοντά στον εαυτό σας και να μην πείσετε το πρόσωπό σας στο θέμα. Προσπαθήστε να κάνετε την εργασία στο σπίτι σε μια καρέκλα ή μια γυμναστική μπάλα.
Εάν πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια σφουγγαρίστρα, σκούπα ή τσουγκράνα, μην τεντώνετε τα χέρια, την πλάτη και το λαιμό σας, μην ακουμπάτε προς τα πλάγια.
Αποφύγετε να κολυμπήσετε με το στυλ του ορείχαλκου.